Een week vol met emoties

Hallo allemaal,
het is weer even geleden dat ik een berichtje heb achtergelaten, maar hier ben ik weer hoor.

Op 23 februari ben ik naar Amsterdam geweest om mijn visum te regelen. Ik had verwacht dat dit wel even ging duren, maar gelukkig was in een half uurtje weer binnen en buiten.
Voordat je binnen mag moet je wachten bij een groot hek, daar controleren ze je afspraak, daarna moet je buiten in een rij gaan staan totdat je in een soort klein gebouwtje binnen mag. Hier moet je, je tas uitladen en alles wat je nodig hebt inleveren. Gelukkig was mijn tante mee dus ik had alleen spullen bij die ik nodig had. Daarna door een poortje en hij ging af, ok en weer terug. Ik moest mijn jas open doen. Ik mijn jas open en weer door het poortje. En nu ging hij niet af. (wat ik heel raar vond door alleen mijn jas open te doen :S) Door naar binnen en ik had nummer 5 gekregen. Ik kwam binnen en was al gelijk aan de beurt. Papieren inleveren, visum betalen en dan mijn vingerafdrukken nog afnemen. Ik moest even wachten en dan werd ik weer opgeroepen. Nog geen tien minuten later nummer 5 naar balie 2. Ik naar de balie, hier werden mij een aantal vragen gesteld over waar ik naar toe ga, hoeveel kinderen er in het gezin zijn, hoe oud de kinderen zijn en wat de ouders voor werk doen. Weer een vingerafdruk check en mijn visum was goedgekeurd. Ik helemaal blij!! Dus nu was het wachten totdat ik mijn paspoort weer thuis had met daarin mijn visum papieren.

Zaterdag 25 februari ging de deurbel en ja hoor daar waren mijn papieren en mijn paspoort. Dus nu was het helemaal goed. Alleen hebben ze de papieren dubbel vastgeniet aan mijn paspoort dus niet echt handig :S:S

Zondag 26 februari
Helaas was dit na alle vreugde een hele trieste dag. Mijn vader is al erg lang ziek, maar het ging altijd nog redelijk goed. Vandaag is hij overleden, wat in het gezin toch wel als een klap en onverwachts aankwam. Gelukkig heeft hij heel mijn plaatsings proces nog meegekregen en foto's gezien van het gezin waar ik naar toe ga. Ondanks dit alles ga ik natuurlijk nog steeds naar Amerika en ik weet dat mijn vader altijd met mij mee zal kijken en over mij zal waken.


Ondertussen gaat de tijd erg snel. Het is nu wachten tot ik mijn vlucht gegevens binnen krijg.
Ik heb ook al contact met twee andere meiden die op diezelfde dag vliegen, dus ik ben de eerste dagen gelukkig niet de enigste nederlandse.
Deze weken nog veel leuke dingen op de planning en stiekem al een beetje spullen aan het pakken die ik mee wil nemen naar the USA!!

Zodra ik weer meer weet laat ik weer een berichtje achter.....


Kus, Lianne